Memleketimin bu yaşıma kadar adını bile duymadığım kayıp doğa harikalarından biri Güzeldere şelalesine Efteni gölünden yukarı doğru çıkıyoruz.köyün içinden çıkılan yol bayağı bozuk yavaş yavaş tepeye yırmana tırmana manzarayı ayağımızın altına alaraktan şelaleye doğru yola çıktık.yolda kücük bir mesire alanı var.Biz durup pidelerinin tadına bakalım dedik.idare ederdi.Şehirde satılan kır pidelerini andırıyor ama onların buyuk pide ebatındaki versiyonu:)yemekten sonra 5-6 km kalan tırmanma faslımızdan sonra şelalenin sapağına vardık..ve ne görelim Bağcılar belediyesi izci kampı ormanın içinde sıra sıra çadırlarıyla karşımıza çıktı..tabi şelale halen ortada yok:)buradan arabamızı annemle oğluşuma emanet edip yürüme başladık eşimle.Piknik alanlarının yanından doğru merdivenler başlıyor..Şelalenin sesi uzaktan geliyor fakat merdivenler bir türlü bitmiyor.Kendimi güneş ışınlarının toprağa nadiren ulaştığı sıklıkta ve bir o kadarda heybetli bir ormanın içinden aşağı doğru inerken birden neyle karşılaşıcam diye düşünürken bulup şöle bir etrafımdaki ağaçlara bakınıyorum..ve yüzlerce merdivenin sonunda 100 metrenin üstünden büyük bir çoşkuyla akan suların yarattığı serinliği içinize çekiyosunuz..wayy bee bu ne güzel bir duygu..Görülmeye değer bence yolunuz düşerde vaktiniz olursa mutlaka uğrayın pişman olmazsınız.
O güzelim manzaradan sonra aklıma birden merdivenler geliyor..Bitirdi beni birden oksijen patlaması yaşadı ciğerlerim..dizlerimin bağı çözüldü kendimi yukarı zor attım.Tavsiyem benim gibi yaşlıysanız merdivenlerde duraklama yapmayın yoksa sisteminiz kendini kapatabilir:)
Burdaki güzellikleri bırakıp yavaştan yola koyulduk bu sefer asfalt yolu bulduk Gölkaya ya dönüş yolunda tepede bütün ovayı ayaklar altına alan minicik bir dinlenme yerinde manzaraya karşı çayımızı içip yolumuza devam ediyoruz..evett bir sonraki durak Akçakoca Ceneviz kalesi..Beam me up Scotty!(tamam canım arabayla gitsekte olur:))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder